Coś na wstęp.

Cześć!

        Witam was na moim blogu i cieszę się, że tu zagościliście. W sumie, nie zaczynam przygody z blogowaniem, jednak jest to mój pierwszy internetowy pamiętnik. Chcę przekazać tutaj wszystkie moje przemyślenia, wspomnienia a jednocześnie opowiadania i wiersze. Mam nadzieję, że będę wytrwała w prowadzeniu bloga, ponieważ cierpliwość nie należy do moich zalet! No, ale nie przedłużam. Może na początek napiszę coś o sobie.

         Kim jestem? Z pewnością nikim szczególnym. Jestem zwyczajną nastolatką z głową pełną marzeń. Tak jak każdy poszukuję szczęścia, ale staram się docenić to co odnajduję. Potrafię zranić, jednak z każdym dniem staram się być lepszym człowiekiem. Nie zawsze mi się to udaje, jednak nie poddaję się i staram się uważać na to, co robię.

         Czego potrzebuję do życia? Tlenu. Tlenu, czyli tego, czym mogę nazwać to co mnie otacza. Potrzebuję tak oczywistych rzeczy, jak przyjaźni, miłości, szczęścia. Człowiek, który mówi, że nie potrzebuje tego, musi kłamać.

         Czego się boję? To zaskakujące, ale bliskości. Boję się zranienia, utraty bliskich, cierpienia innych i... samego strachu. Nie lubię owadów i obrzydliwych rzeczy, jednak nie boję się nich. Po prostu mnie obrzydzają. A co z ciemnością? Jak byłam mniejsza, nie potrafiłam zasnąć bez lampki, teraz jest wręcz odwrotnie, chociaż kiedy obejrzę coś strasznego, jest różnie. :)
          Jaka jestem? Hmm... Jestem uparta, nieasertywna, niecierpliwa, ale jednocześnie za rozsądna, empatyczna i za wrażliwa. Nie potrafię być spontaniczna i dać się ponieść emocjom. Jednocześnie moja wrażliwość polega na dogłębnym odczuwaniu emocji i utrzymywaniu ich w środku. Każde silniejsze uczucie utrzymuje się we mnie bardzo długo i jestem w melancholijnym nastroju.
         Co kocham? Czytać. Książki są dla mnie oderwaniem od rzeczywistości. Potrafią rozśmieszyć, wzruszyć, zaciekawić i nauczyć wartościowych umiejętności, których na co dzień nie możemy zaznać. Co jeszcze? Sztukę. Lubię filmy i seriale, jednak jestem miłośniczką sztuk teatralnych, musicali oraz wszelkiego rodzaju spektakli. Lubię chodzić do kina, jednak jeśli miałabym wybrać, wolałabym wyjść do opery. Tylko tam mogę poczuć prawdziwe emocje, zmusić się do refleksji i zaznać pięknych emocji. Co poza tym? Pisać. Pisać opowiadania, wiersze, sentencje, opisy i wszystko co można wyrazić słowami. Dodatkowo kocham muzykę. Szczególnie taką, która zanika w tych czasach. Smutną, wzruszającą, wolną, która potrafi poruszyć serce i zmusić do przemyśleń. Sport? Tak, o ile są to gry zespołowe, a nie ćwiczenia gimnastyczne. To moja słaba strona. :)
        Sądzę, że to na razie tyle, nie chciałam was za bardzo zanudzić, a przybliżyć moją osobę. Mam nadzieję, że chętnie będziecie tu wpadać i nie będę za bardzo przynudzać. Dziękuję za uwagę i pozdrawiam!